خدای خوبم به یگانگی تو از اعماق جانم گواهی می دهم . . .
پروردگارا چه پیچیده می آفرینی و به دنیا می آوری و چه ساده از بین ما می بری!
خدایا سخت پریشانم، از دست های خالی ام در برابر تو باک دارم، از نا آمادگی ام برای ملاقاتت سخت بیمناکم . . .
خدایا من آبرویی ندارم اما خود گفته ای برای دیگران دعا کنیم و خود قول پذیرش داده ای
خدای من به خوب بودن استاد و معلم عزیزم دکتر احمد فرخی گواهی می دهم، او الان دستش از دنیا کوتاه است و به جز اعمالش دست آویزی ندارد، خدایا تو را به خوبان درگاهت قسم می دهم، به پیامبران الهی و حضرات معصومین این بزرگ انسان های آبرومند قسم می دهم ایشان را ببخش و بیامرز و با اممانش محشور بگردان . . .
دکتر فرخی عزیز همیشه در قلب من خواهی بود، راه علمی و اخلاقی شما در برابر دیدگان من است، برایتان پیوسته دعا می کنم، شما هم در عالم برزخ برای من دعا کنید، به خوب بودن چایگاهتان در آن دنیا بسیار امیدوارم ...
پس از این فرزندان شما در دانشکده تربیت بدنی دانشگاه تهران با افتخار از شاگردی شما دم می زنند . . .
دکتر ندیدنتان برایم سخت است اما چه کنم که در برابر حکمت خداوندی بهترین راه پذیرش و تسلیم بودن است!
محبت قلبی و دعای خیرم ارزانی شما
معلم خوبم همیشه در یادم هستی . . .
